Kun je urenlang je lieve hond aaien? Waarschijnlijk wel, want hij is zo schattig! Maar wat denkt hij er zelf van? Vindt hij het net zo leuk als jij? Sommige honden wel, anderen... niet altijd. Toestemming vragen geldt ook bij honden...
Als je je hond absoluut over zijn hoofd wil aaien, doe je dat best van achter naar voor. Een hand naar voren uitsteken vormt immers een bedreiging en komt dus allesbehalve aangenaam over.
Een goede vraag! De drang is groot om met onze handen door die zachte vacht van Max te gaan, hem te aaien, te knuffelen, vast te pakken …
Het is een menselijke drang om onze liefde voor onze hond uit te drukken door ‘m aan te raken. We zoeken lichamelijk contact als we blij zijn én als we droevig zijn. Het is een manier om onze gevoelens over te brengen.
En een hond? Wel, die zoekt niet per se lichamelijk contact met de mens om zich emotioneel uit te drukken. Een hondenmama zoekt natuurlijk wel fysiek contact met haar pups. Ook honden onderling houden ervan om elkaar te besnuffelen. Het maakt zelfs deel uit van hun communicatiesysteem … Ze drukken zo liefde, schrik of provocatie uit.
Maar aanrakingen staan voor honden niet gelijk aan liefkozingen. Integendeel, een aanraking kan voor een hond soms bedreigend overkomen. Daarenboven houden sommige honden meer van aanrakingen dan andere. Net zoals het geval is bij de mens, toch? Zo simpel is dat.
Ga dus na of je hond aanrakingen fijn vindt of niet. Net zoals je zou doen bij een (nieuwe) vriend. Lees zijn reactie, speel in op zijn gedrag. “Kijk” eerst of hij echt op jouw aanrakingen zit te wachten.
Maak je eerst en vooral kenbaar aan je hond wanneer je hem wil aaien. Trek zijn aandacht met je stem of aanwezigheid. Doe dat rustig, zodat je meteen kunt nagaan of hij op je aandacht zit te wachten.
Zoekt je hond contact door dichterbij te komen? Da’s al een eerste “ja”. Geef hem vervolgens een aaitje. Wacht. Observeer. Komt hij opnieuw dichterbij? Da’s een dubbel en dikke “ja”! Blijft hij zitten? Da’s een definitieve “nee”.
Ook als je de volgende signalen opmerkt, aai je hem beter niet:
Je hond gebruikt een hele reeks signalen om je te laten zien hoe ongemakkelijk hij zich voelt in bepaalde situaties. Als je niet goed oplet, kan je hond bijten uit schrik of onzekerheid.
Het spreekt voor zich dat je hond eerder staat te springen voor aaitjes van een bekende dan een onbekende. Zet je eens in de plaats van je hond: wat zou je ervan vinden als een onbekende ineens op je afstapt om je aan te raken, je over je “bolleke” te wrijven, je over de rug te aaien en je in zijn of haar armen te sluiten?! Eh, … definitely a no go!
Je hond vindt het heerlijk als je op zijn onderrug wrijft. Ook de flanken van het lichaam zijn een goed idee. Maar pas op, want dat nodigt uit tot spelen ...
Het strelen van zijn kin of de voorkant van zijn nek is dan weer rustgevend. Je kunt je hond hier aaien als beloning of om hem gerust te stellen. Ten slotte vindt Max aanrakingen op zijn borst en de buik écht … de max!
Het hoofd is een gevoelig gebied. Meer nog: alles wat van bovenaf naar je hond toe komt, wordt als bedreigend beschouwd. Zoals een roofdier dat een prooi wilt vangen. Een streling op het hoofd kan dus stressvol zijn. Net als een directe streling op de nek of rug.
Je hond kan deze liefkozingen wél goed accepteren als ze van de flanken van het lichaam, de zijkant of de onderkant van het hoofd komen. Zeker als een bekende ermee afkomt. De poten en de staart aai je beter niet.
Aai je max soms als hij opspringt, omdat hij blij is om je te zien? Dan versterk je eigenlijk dit ongewenste gedrag. Bovendien is springen achteraf nog moeilijk af te leren.
Max slaapt gemiddeld 10 à 15 uur per dag, en die slaap is broodnodig voor zijn fysieke en mentale welzijn. Daarenboven is het belangrijk dat je hond zich tijdens het slapen ongestoord en veilig voelt. Uit zijn buurt blijven is dan de boodschap!