"Ooooh, hij is zo schattig", zegt je kind als hij een hond ziet … om dan vervolgens zijn handen uit te steken of zijn gezicht dichterbij te brengen. Maar is dat wel zo’n goed idee? Jaaa, een hond houdt van mensen en mini-mensen. Toch is het belangrijk om te onthouden dat hij ook een levend wezen is die bepaalde dingen leuk en minder leuk vindt. In wat volgt delen we enkele tips van experts om hond en kind dichter bij elkaar te brengen zonder blaffen noch beten.
Volgens vzw Canimôme is het een goed idee om kinderen uit te leggen wat de verschillen zijn tussen mens en dier ... Spoedcursus over honden? Start!
“Een hond heeft een neus, net zoals wij. Maar met zijn neus of snuit ruikt hij tot wel 35 keer beter dan ons. Hij gebruikt zijn snuit om zijn omgeving beter te leren kennen en heel wat info te verzamelen over wat en wie zijn omgeving bevolkt. Hij kan zelfs ruiken of je blij of triest bent.”
‘’Een hond heeft geen mond, maar een bek vol tanden. Ook hier steekt hij de mens de loef af, want zijn bek telt 42 tanden terwijl wij er maar 32 hebben.”
Wil je graag zorg dragen voor z'n bek vol tanden? In dit artikel lees je alles over een fris en mooi gebit.
“Jaja: een hond heeft oren, net zoals wij. Maar ook hier hoort hij veel beter dan de mens. Wij kunnen geluid ontwaren tot op 4 meter … en een hond tot op 25 meter! Geen enkel geluid ontsnapt aan zijn flinke flappers!”
“Een hond moest vroeger jagen om te eten, maar krijgt nu elke dag brokken, natvoer en stoofpotjes voorgeschoteld. Toch blijft zijn jagersinstinct in zekere zin nog steeds aanwezig. Kijk maar naar de overgave waarmee hij zich telkens op zijn eten stort!”
Vooraleer je kind een hond begroet moet hij 3 x toelating vragen :
Leg je kind uit dat hij nooit zomaar op een hond mag afstappen. We moeten eerst zijn aandacht trekken met onze stem, door kleine geluidjes te maken. Dan wachten we op zijn 'reactie': gedragsmatig en/of vocaal.
Een hond drukt een “nee” uit op verschillende manieren:
Merkt je kind één van deze signalen op? Dan mag hij zeker niet aandringen!
Een hond drukt een “ja” uit door een voorwaartse beweging te maken, te wiebelen met zijn staart en te snuffelen met zijn snuit. Het is zijn manier om te laten weten dat hij je wil leren kennen.
Als een hond aanstalten maakt om dichterbij te komen, staat je kind het best goed recht met gekruiste armen om te voorkomen dat als de hond springt, hij zijn gezicht likt of hem ongewild krabt.
Aai een hond niet eerst over zijn hoofd, maar benader eerst zijn rug en dan pas de zijkanten van zijn hoofd. Als alles goed gaat, aai je tot slot de bovenkant van zijn hoofd.
Het risico op beten is even groot bij slecht begeleide ontmoetingen met onbekende honden dan met huishonden.
Ook als je kind de hond in kwestie wél kent, is het belangrijk om de hond eerst te roepen alvorens hij dichterbij komt. Leer je kind om de hond eerst te roepen en zijn reactie te ontcijferen. Pas als die positief is, kan je kind dichterbij komen. Op die manier 'verras' je een hond nooit.
Als de hond met rust gelaten wil worden, is het belangrijk dat je kind deze wens respecteert. Nee is nee. Zowel bij mens als dier. Ook als je kind toch heel graag dichterbij wil komen, hou je je kind beter in om een onaangename verrassing te voorkomen.
Leer je kind ook om je hond nooit te storen als hij slaapt, eet of een 'prooi' in de mond heeft (zie hieronder).
Verwelkom je binnenkort een hond in je gezin? Leer niet alleen regels aan je hond, maar ook aan je kids zodat beiden elkaar en hun ruimte leren respecteren.
Jawel, om een evenwichtige band te creëren tussen kind en hond zijn er ook enkele dingen die je beter niet doet:
Wat als je kind schrik heeft van honden? Zeg hem dat hij zich achter jou kan verschuilen. Maar wat als jij er niet bent? De volgende puntjes moet je je kind aanleren.
Opgelet: bruusk omkeren of vertrekken kan het jachtinstinct van de hond net triggeren.
Een gouden hondenregel, zowel thuis als 'op een ander': laat je kind nooit alleen met een hond. Nooit. Jamais. Never.